Grawitacja?

Kamila Dworska: - Zawiedzione nadzieje, ciezka praca, zagubione ambicje, lapanka urzedu imigracyjnego, narkomani, alkoholicy, dzieci na sprzedaz, a do tego irracjonalne dazenie do tego, aby w tym nieprzyjaznym kraju na przekor wszystkiemu jakos przetrwac, nie poddawac sie, nie wyjezdzac... A teraz cytat z pana ksiazki:
Ilu im podobnych jest na Jackowie, na Wladyslawowie, poukrywanych na domkach w innych dzielnicach, na Greenpoint w Nowym Jorku, w Detroit, w Kalifornii i w Kolorado? Kto ich zliczy i kto tak naprawde, oprocz ich samych, potrafi zrozumiec dusze sciganej zwierzyny? A jednak sa tutaj, tkwia wbrew wszystkiemu na marginesie zycia, narazajac sie na pogarde, znoszac w milczeniu swoj los. Czy to tylko zadza pieniedzy? Czy jest jeszcze jakis inny magnes? Wizja, idea, przeznaczenie? Ktos usmiechnal sie zlosliwie i powiedzial: - Grawitacja! Czy rzeczywiscie?  
Andrzej Dudzinski: - Nie, to przekora. Tak naprawde to wielka nadzieja na zmiane wlasnego losu. Amerykanski system daje szanse. Dlatego twierdze, ze nie grawitacja, a wlasnie ogromna nadzieja trzyma w Stanach Zjednoczonych nawet tych, ktorzy wydaja sie byc skonczeni i przegrani.
 
Kamila Dworska

Kamila Dworska - Rozmowa z Andrzejem Dudzinskim, Radiowa Audycja Informacyjna RAI - WNVR 1030 AM, Chicago 25 maja 1998